Camping Grand Junction
Om 5 uur hoor ik een portier dichtslaan en dat is voor mij het sein opstaan, naar de douche, een licht ontbijtje en wegwezen.
Vandaag staat er een lange rit van een uurtje of zeven richting Colorado op het programma. Aangezien de temperatuur de 34 graden gemakkelijk gaat halen is een beetje vroeg vertrekken heerlijk, om dan kort na de middag op je bestemming aan te komen, lekker relaxt tentje opzetten, blogje maken, beetje lezen en wat voorbereiden voor morgen. Dan is de dag al haast weer om. En uiteraard nog wat te eten maken dat is toch ook iets wat niet mag ontbreken bij de dagindeling. Maar alles gaat niet altijd zoals je het gepland hebt. Om even voor halfzeven staan we gereed en ik druk op de startknop maar er gebeurt niets! Dat is balen zeg, zoals ik al dacht is weer de accu leeg. Het is fantastisch dat alles, maar dan ook echt alles, elektronisch is maar dat heeft ook zijn nadelen. In onze auto kan je het zo gek niet bedenken of het is aan boord. Stoelverwarming, stuurverwarming, allerlei afsluitmogelijkheden, een gigantisch navigatiesysteem, allerlei toeters en lampjes als je iets vergeet, airco; voor beide stoelen apart in te stellen. Echt een top auto! Maar bij ons gaan de deuren wel 20 keer op een dag open en dicht, want alle kampeerspullen liggen er in, inclusief de kleding. En steeds maar weer gaan bij het openen de spiegels automatisch uit en er gaan 6 lampen branden en ook nog een signaal als de achterdeur, uiteraard automatisch, omhoog gaat. Dit alles is best veel en ik kan me voorstellen dat zo'n accu op een gegeven moment zegt: Nu even niet. En dat is dan nu op een tijdstip dat bijna de hele camping nog in coma ligt, dus daar staan we dan. We weten dat de campingbeheerder een Jumpstart apparaat heeft, maar pas om 8.00 AM gaat de receptie open en we zien de bui al hangen: dat wordt de wachtkamer.
Maar als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Er is toch een gast wakker en deze wordt heel vriendelijk gevraagd (bijna een beetje slijmerig 😉) of hij een Jumpstart bezit. En het antwoord is: ja! Vraag twee: Mogen wij hem even van u lenen? Het antwoord is: Ja, maar ik wil hem graag terug. En dat beloven we volmondig.
Vijf minuten later loopt de motor en kunnen we verder. Dat scheelt anderhalf uur wachten. Fijn dat we toch op pad kunnen en met een uurtje of zeven rijden voor de boeg hopen we dat de accu weer vol is en dat onze trouwe metgezel geen kuren meer vertoond. De accu lijkt ons nog niet op zijn einde in een bijna nieuwe auto. En wij zullen geen portieren meer onnodig lang open laten staan met alle gebruikers nog aan 😀. Op de camping in Grand Junction worden allerhartelijkst ontvangen. We zijn al de vierde Nederlander die zijn camping bezoekt dit jaar vertelt de eigenaar trots!! We hopen trouwens dat we kunnen slapen vannacht. We liggen nog net niet met ons hoofd op de highway, maar het plekje ie prima. Morgen is er weer een dag, dan gaat het verder via een schitterende route naar Alamosa bij de Great Sand Dunes !!
See You Soon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten